Wiele osób uważa dzisiaj, że politycy ponieśli porażkę przy tworzeniu telewizji, która ma teoretycznie wypełniać misję krzewienia społeczeństwa obywatelskiego a w istocie pełni jedynie zachcianki tej partii, która aktualnie sprawuje władzę. Dlatego też telewizja publiczna, rzekomo stawiająca na pierwszym miejscu realizację misji, częściej umieszcza na pierwszym miejscu informacje o przemocy niż komercyjne stacje i bardzo często w okresie kluczowym dla kampanii politycznych wyklucza ewidentnie materiały o jednej stronie, dając więcej miejsca politycznym oponentom. Do społecznego optymizmu z pewnością nie przyczynia się fakt, iż zdecydowana większość nadawanych w mediach elektronicznych informacji dotyczy zdarzeń negatywnych i media klasyczne nie są tutaj szczególnym wyjątkiem. Brak optymistycznych informacji w mediach jest dzisiaj swojego rodzaju chorobą, która niestety utwierdza redaktorów w przekonaniu, że nawet jeśli pisze się o polityce albo gospodarce, to społeczeństwo nie będzie chciało słyszeć pochwał.
