Kiedy w V wieku naszej ery Chlodwig zjednoczył pod swym panowaniem plemiona Franków, rozpoczął też ekspansję na całe terytorium ówczesnej Galii. Na przełomie wieków miało miejsce kilka bitew, dzięki którym z terytoriów francuskich wyparci zostali najpierw Rzymianie, potem także Wizygoci i Ostrogoci. Chlodwig założył w Paryżu stolicę swojego państwa. Przyjął też chrzest. Wszystkie te wydarzenia dały początek panowaniu dynastii Merowingów. Niestety terytorium kraju ulegało licznym podziałom. Miało to związek z panującym ówcześnie prawem, które nakazywało podział państwa pomiędzy synów zmarłego władcy. Zjednoczenie państwa nastąpiło dopiero pod koniec VI wieku i później w czasach, gdy na tronie zasiadał Dagobert I. Okres jego panowania nazywany jest zresztą zwyczajowo złotym wiekiem. Niestety późniejsi władcy nie posiadali zdolności organizacyjnych, przez co monarchia chyliła się ku upadkowi. Z tego powodu w 737 roku władzę po zmarłym władcy przejął Karol Młot, który pełnił na dworze królewskim funkcję majordomusa, czyli swego rodzaju zarządcy. Wydarzenie to przyniosło de facto kres panowania dynastii Merowingów. A umocnienie się na tronie Pepina Krótkiego, syna Karola Młota dało początek panowaniu Karolingów.
